woensdag 25 mei 2011

gezellie, weer visite!

De ene visite weg, de volgende weer terug. Eerst nog een paar dagen gezellig Hans en Lejorben en de kinderen hier gehad. Samen met hen en Chris en Carol Oud en Nieuw gevierd. Leuk! Prachtig vuurwerk overigens die we mooi vanaf het balkon konden bekijken, en die jullie allemaal even heel kort hebben kunnen zien op het journaal.

Terwijl wij op het balkon stonden het vuurwerk te bekijken, zat ondertussen de volgende visite in het vliegtuig. De volgende dag konden we dan ook weer naar het vliegveld om nu Koen, Marcel en Henriette op te halen. Erg leuk om elkaar weer te zien en zoveel te bepraten ook! Koen had bijna geen kleren meegenomen. Zijn koffer zat vol met hageslag en dropjes. Lekker!! Maar niet alleen Koen had van alles meegenomen, Marcel en Henriette ook nog eens. Het gevolg, het aanrecht vol met teveel lekkere dingen :-)

Praten, rondkijken, relaxen in de zon, zo zijn we de eerste dag lekker doorgekomen. Daarna natuurlijk weer even op pad. Op naar Piha Beach, Mount Eden de volgende dag en natuurlijk Auckland Museum. Indrukken op laten doen van het leven hier.

Hoewel het eerst de bedoeling was om een lang weekend met elkaar weg te gaan, kwam dit niet helemaal goed uit werk en reis technisch. Met het gevolg dat de visite ontbreekt op de foto's gemaakt in de Coromandel. Die zaten in Northland en werden rondgereden met de bus.




Til heeft haar favoriete koekjes weer. En wat allemaal niet meegenomen is uit nl. Heerlijk!



Lekker bijkletsen en natuurlijk even een frisse duik nemen




Hieronder Piha Beach




















Mount Eden









Coromandel


































vrijdag 18 maart 2011

Zomervakantie en van mensen die komen en gaan

Als dat geen literaire titel is dan weet ik het ook niet meer. Maar ik heb begrepen, dat we weer wat achterliggen. Mirjam is blijven steken in November, waarvan de blog binnenkort zal verschijnen. Het een en ander zou het gevolg zijn van het feit dat ik niet naar mijn vrouw luister of wel luister en er niets mee doe. Ze zou mij namelijk maanden geleden al hebben gevraagd om een stukje te schrijven over de maanden december en januari. Bij deze mijn excuses voor al onze verwoedde blog- volgers en mijn vrouw en bij deze een update van onze vakantie maanden.

December, jawel het is weer zover en in Nederland weten we allemaal wat dit betekend. Inderdaad sinterklaas en ook dit jaar heeft hij het weer gepresteerd om bij ons in NZ langs te komen. Maar nu is mijn vraag natuurlijk: hij was eerst hier in NZ op 5 december en daarna 12 uur later bij jullie in Nederland zag hij er ook vermoeid uit? Misschien zul je zeggen van door al dat haar op het gezicht kan ik het niet goed zien of hij is altijd moe in deze drukke tijden, het maakt ook eigenlijk niet uit. De jongens en jullie kinderen zullen weer met volle teugen hebben genoten van alle cadeautje en snoepgoed. Wij zijn als gewoonlijk naar het restaurant waar ze friet verkopen geweest waar de oude baas om de een of andere reden ieder jaar zijn opwachting maakt. Dit jaar na ettelijke herhalingen van zie ginds komt de stoomboot en hoor wie klopt daar etc etc ; kwam hij eindelijk aan in een oldtimer geëscorteerd door pieten op motoren. Dat is weer eens wat anders dan een stoombootje of een paard. De jongens hebben een pakje gekregen en friet naar binnen gewerkt, waarna zowel de sint als wij weer zijn vertrokken. Nou wil het geval dat tijdens onze afwezigheid de pieten een soort speurtocht hebben uitgezet, die uiteindelijk leidde tot onze zakken van sinterklaas. Ja ZAKKEN ja; oma en de jongens hadden zulke uitgebreide verlanglijstjes gemaakt, dat het met een zak niet te doen was. Maar okee iedereen was weer goed bedeeld dit jaar en verder wil ik er geen woorden meer aan vuil maken.

Verder deze maand kreeg Mirjam het goede bericht, dat ze haar nationaal examen had gehaald en dit betekend dus dat ze ook daadwerkelijk als verloskundige aan het werk mag; wat ook niet onbelangrijk is als je een opleiding hebt afgemaakt. Met het behalen van haar opleiding en haar nationaal examen komen we natuurlijk terecht bij de diploma uitreiking. Het eerste wat we hier van merkten was het feit, dat annette en willem op visite kwamen om dit heugelijke feit mee te vieren.

Voor degenen die niet weten wie dit zijn,(kan natuurlijk). Annette is mirjam haar oudere zus en willem is haar nieuwe vriend. We hebben A. ook niet meer gezien sinds we uit Nederland zijn vertrokken(en willem nog nooit) dus dit was ook wel weer leuk. Nou geen spat veranderd hoor, maar na wat introducties gezellig gebabbel wisten ze niet hoe snel ze er weer van door moesten.

Autootje gehuurd en wegwezen. Wel hebben we zijn we samen een weekendje naar de Coromandel geweest te weten Hahei. Voor onze trouwe blogvolgers; daar zijn we al vaker geweest dus voor fotos en het opfrissen van het geheugen lees eens wat oude blogs. Hier hebben we weer alle touristische trekpleisters bezocht zoals cathedral cove en Hot water beach. Met dit verschil, dat we steeds beter voorbereid en geïnformeerd te werk gaan. Bij het hot water beach is er een plekje die heel erg geschikt is voor het graven van een kuil en het nog beschermd zitten ook. We waren er dus erg vroeg, hadden het goeie plekje en waren uiteindelijk de enige mensen met een kuil vol lekker warm water. Hohohoho om maar in december termologie te blijven. Ik denk dat dit te maken had met het feit, dat het water niet echt laag werd die dag. En nare bijkomstigheid is dat iedereen zijn vieze voeten in je badje steekt om te voelen of het water echt lekker warm (heet) is.


Graduation

Hier ben ik wel verplicht om er een apart hoofdstuk aan te spenderen, want dit gebeurt niet ieder jaar alhoewel de term masters al een paar keer is gevallen en dat mevrouw alweer met een studie is begonnen op het moment dat ik dit schrijf.

Graduation is hier een groot ding en neemt 3 dagen in beslag om alle studierichtingen aan de beurt te laten komen. Mirjam haar diplomering was op 15 December en als voorbereiding moet er een kostuum gekocht worden nee geen carnaval, maar een kostuum zoals je wel ziet in Amerikaanse en Engelse films waarin afgestudeerd wordt. Dus een zwarte jurk met een leuk vierkant hoedje met een kwastje eraan. Daarnaast heeft iedere studierichting een eigen sjerp en als je al een studie of studies hebt gedaan krijg je meerdere sjerpen. Mirjam liep dan ook met drie van die dingen om en het was om en nabij de 25 graden. 1 sjerp voor haar bachelor degree in midwifery, eentje voor haar opleiding overheidscommunicatie in Nederland en de laatste voor haar certificaat in emergency management.
Op 15 december ’s morgens vroeg richting het centrum gereden, waar mirjam om ongeveer 19 uur moest zijn in een park. Allemaal weer haast haast, maar toch weer mooi op tijd. In dit park komen alle afgestudeerde mensen bij elkaar om zich voor te bereiden voor hun mars/wandeling door Queenstreet naar het aotea centrum waar de uitreiking plaats vond. Het was een bont geheel van gekleurde al dan niet met bont gevoerde sjerps en allelei soorten en maten hoedjes. De hele optocht wordt voorafgegaan door en doedelzak spelende band of misschien doedelzakband of een bende doedelzak spelers. Als iemand het weet laat het me aub weten.

Nu moet je weten dat Queenstreet de herestraat/kalverstraat van auckland is. Alleen hier rijd gewoon verkeer en is het een drukte van belang.
Voor de optocht wordt dus gewoon het verkeer van ongeveer een kwart van de straat voor circa een half uur stil gelegd. Heeft wel stijl lijkt me zo. Alle stoplichten staan te knipperen en op ieder kruispunt staan politie agenten de boel in goede banen te leiden. En wat denk je de dames van de midwifery lopen vooraan, wat helemaal hun plek niet is, maar wat kan het schelen.
Eenmaal binnen in het aotea centrum, wat een heel mooie schouwburg is begint het officiële gebeuren met echte Maori uitnodiging/uitdaging. Waarna de afgestudeerden allemaal binnen komen in de volgorde van diploma uitreiking. Daarna begint het met alle mensen van belang, die hun zegje doen over het belang van het behaalde diploma en alle mogelijkheden die open liggen. En toen door naar het eigenlijke diploma een voor een worden zo een 300 afgestudeerden op het toneel geroepen, worden door de onderdirecteur met zijn hoed op het hoofd of arm getikt waarna ze van de directeur hun bul in ontvangst mogen nemen, waarna de afgestudeerde zijn eigen hoed op mag zetten.

Ook mirjam sleepte zich op het toneel ja 3 zware sjerpen en glimmend vol trots kreeg ze haar bul als nummer 234 in de rij. Alhoewel het een lange zit was was het een interessante ervaring en het heeft toch iets speciaals in vergelijking met Nederlandse diplomeringen. Daarna rustig wat gegeten en gedronken en weer richting huis gereden.

Hier begon direct weer de hectiek, want s’avonds hadden we vrienden uit genodigd voor een BBQtje en een borrel. Dit was aardig geslaagd als ik het zo voorzichtig uit mag drukken. Dat was dus een dagje diplomeren in NZ.

Voor een ieder die denkt, dat wil ik ook eens zien Mirjam loopt rond(en is inmiddels begonnen) met haar opleiding voor een diploma in public health gecombineerd met emergency management. Ze denkt er ook over om haar masters hierin te gaan doen; dus nog 2 kansen om een diplomering bij te wonen. Tevens is mij aan het pushen om ook wat te gaan doen, dus wie weet een duo diplomering! Ik ben er zelf nog niet zo van overtuigd. Een portfolio zorgt al voor de nodige stress en gezonde tegenzin. Maar gefeliciteerd en petje af of in mir’s geval petje op.



Hij is er weer!








Visite uit Nederland. Zuslief en vriend.















Hot water beach


En dat was het dan weer in de Coromandel! Veel te snel gegaan.

Maar de volgende dag de diploma uitreiking. Ook leuk.








Gezellig nog meer visite, mijn oud-collega van HVD Groningen en de familie! De kinderen vonden het harstikke leuk om gewoon weer eens met Nederlandse kinderen te spelen. Jammer genoeg voor ons gingen ze de volgende dag weer op reis. Maar erg leuk om elkaar te zien en wat hebben ze een prachtige vakantie hier gehad!

En toen ging oma weer weg naar 4.5 maand hier te zijn geweest. De kou in. Zal wel weer wennen zijn.


Naar Auckland City!

Met de kerstman op de foto. Volgens mij vond hij het zelf maar ook al te leuk, of niet soms zus??

Nog even lekker uiteten...

Om de volgende dag weer weg te gaan. Jammer!