Jarig, joggen, studeren en lente!

Zo, het cirkeltje is nu weer helemaal rond. Allemaal zijn we nu aan de beurt geweest hier in Nieuw Zeeland. Ook Toon heeft zijn verjaardag hier nu gevierd. Leuk zijn de opgestuurde cadeautjes! Natuurlijk uitpakken onder het skypen als het mogelijk is. Of gewoon nadat de taart op is. Eigenlijk had Toon zin in moorkoppen. Die zijn hier natuurlijk niet te krijgen. Daarom een paar weken geleden de nodige experimenten uitgevoerd. Een hoop geklieder, maar zowaar gelukt! Een paar dagen voor zijn verjaardag moest het toch maar appeltaart worden. Ook prima. Dus de dag voor zijn verjaardag maar even met zijn 2-en de boodschappen doen. En waar komen we mee thuis? Met ‘mudcake’ van de supermarkt. Al met al net zo makkelijk. Het is leuk om zien dat Toon geniet van de mensen die bijvoorbeeld bellen en tijdens zulke dagen echt interesse tonen. Hoewel hij al de nodige vriendjes hier heeft, is hij het ‘Nederlandse’ zeker nog niet vergeten! En laten we proberen het vooral zo te houden. Zaterdag nog een verjaardagsfeestje met zijn vriendjes. Wordt vast leuk.
Na eerst met wat moeders koffie te hebben gedronken bij de jachthaven hier, moesten we weer terug naar school om met z’n allen de kids aan te moedigen; hardloopwedstrijd!Koen was hier al weken mee zoet. Hij trainde, zoals hij dat zelf al zei, tijdens de pauze. Rende dus regelmatig rondjes om het speelveld. Hij kon nog wel eens hoog eindigen, dacht hij. Toon daarentegen interesseerde het allemaal niet zo. ‘Ik ga gewoon rennen. Moet gewoon het hele rondje volmaken.’Zowaar werd Koen 7e , maar Toon ook nog eens! Dus op naar de schoolkampioenschappen over 2 weken. Maar nu moet het volgens de beide jongens serieus worden aangepakt. En zo ging vanavond Marten met ze naar het veld om rondjes te rennen. Getraind moet er worden. En Toon? Die is nu bijna nog fanatieker dan Koen. Wordt vervolgd.
Vorige week nog samen met Marten een bezoek gebracht aan de universiteit. Er was een presentatie over de opleiding verloskunde. Gaf toch een goed gevoel dat ik wist dat ik al aangenomen was. De programmacoördinator begon haar presentatie al met het gegeven dat er maar zo’n 25% van de mensen over zou blijven. Iets meer onder uit gezakt, kon ik dus het verhaal volgen. Ja, veel stage al vanaf het eerste jaar. Iedere donderdag en vrijdag. Hopelijk in het ziekenhuis waar Marten ook werkt. Zeker prettig ivm werkafstand. Daarnaast ook stages lopen bij de ‘independent midwife’. Zoals het er nu uitziet moet het wat betreft de oppas voor de jongens het allemaal te regelen zijn. Alleen de laatste 13 weken van de opleiding moeten we wat extra maatregelen treffen. Maar dat zal vast wel gaan lukken. Spannend hoor. Zal de komende maanden alvast gaan gebruiken om ‘voor te gaan studeren’. Van deze uitspraak zullen sommige mensen die me op school gekend hebben, vast een beetje schrikken. Toch een beetje wijzer geworden na al die jaren?
Verder deze week? Niek heeft een prachtige groene monster gemaakt voor vaderdag die trots met de tekeningen van zijn broers en een eigengemaakt ‘ontbijt’ op bed, aan de natuurlijk allerliefste papa van de hele wereld werden gegeven. En de lente is hier begonnen. Heerlijk!