Even rust!

Even rust. Precies. En daar bedoel ik eigenlijk mee even niet meer leren. Of heet dat nu studeren als je een studie doet? Maar goed, jullie snappen wat ik bedoel. Gewoon even niet meer met de neus in de boeken. Vandaag namelijk mijn laatste tentamen gehad. 3 uur lang vragen zitten maken over het menselijk lichaam. Nooit geweten dat ons lichaam zo interessant in elkaar zit en tegelijk zo totaal niet zinvol om te weten. Tenminste, een aantal zaken dan. Vaak heb ik gedacht ‘wat boeit dit’? En als het niet ‘boeit’ tja, dan is het moeilijk om het te onthouden. Maar ik denk dat ik m er wel aardig doorheen heb geslagen en het tentamen toch heb gehaald. Misschien niet te hard ‘schreeuwen’, maar het gevoel is goed.
Maar apart hoor; met 900 medestudenten heb ik dit tentamen gedaan. Dat houdt dus in ieder geval in dat je een hele papierwinkel moet afhandelen, je dus als een nummer wordt ‘behandeld’, in mijn geval 0704843, maar dit alles wel met een vriendelijke glimlach van een van de dames, rond de 70, die aan het surveilleren was. Volgens mij had ze het wel met ‘ons’, de studenten te doen. Ze knikte ons in ieder geval erg bemoedigend toe. Of keken we zo moeilijk?

Normaal ben ik niet op de campus te vinden. Nee, normaal ga ik zoals jullie weten naar het ziekenhuis van Marten waar ik les heb. Via de satellietverbinding of een van de leraressen komt over. Maar een voordeel van een campus is wel, aangezien er veel studenten wonen, dat je de nodige voorzieningen als pubs op het terrein hebt. Samen met mijn Whanau, familie lees in dit geval ‘South Auckland groep’, lekker in het zonnetje gezeten op het terras. Drinkend op de goede afloop van de afgelopen weken. Een aantal met een biertje, ik natuurlijk als goede bob-zijnde met een jusje.
Wellicht heeft het proosten op de goede afloop niet direct invloed gehad op mijn cijfer ‘Midwifery Practice’, maar ondanks dat is dat in ieder geval wel goed afgelopen. Later vanmiddag kregen we namelijk onze cijfer terug. Een A! Voor onze begrippen denk ik vergelijkbaar met een 9. Eeeeh wie was hier nu de studiebol?? Voor deze keer ik, zeg ze trots, maar geef geen garanties voor de toekomst! ;-) Kortom, een vak getackeld. Nog 3 te gaan. Zullen we vast de komende 2 weken meer van horen.
Ondanks dat we nu 4 weken geen les meer hebben, moet ik nog wel stage lopen en zit ik te ‘wachten’ op een paar geboortes. Dus van echt afkicken is nog geen sprake!

Morgen, zaterdag, staat in het dag van sporten. Eerst natuurlijk vroeg opstaan om de verrichtingen van het Nederlands elftal te volgen. Dat kan alleen via internet, radio 1, maar dat is prima. Om 9.15 zien wel een aantal beelden via BVN. Rond een uur of 10 moeten we op het rugbyveld zijn. Koen moet weer een wedstrijd spelen. Maar voor de wedstrijd natuurlijk eerst nog even trainen. We blijven nog even in de rugby, want ’s avonds gaan we naar de All Blacks. Met een man/vrouw of 10. Gezellig. Kortom, we zijn zaterdag helemaal into de nationale sporten en uitermate sportief bezig.