Zo het was weer even geleden dus de hoogste tijd om de blog weer een wat te updaten. De afgelopen weken had ik, voor mijn gevoel, veel te druk met examen, portfolio interviews, presentaties, essays en stage. Tussen dit alles door is ook nog eens de man van een Maori vriendin van mij overleden. Dat zij Maori is, is normaliter eigenlijk niet relevant. Maar door haar culturele achtergrond, en als lid van haar ‘extended’ familie, zoals ze dat zegt, heb ik de Maori rituelen rondom begrafenissen mogen meemaken. Een aantal dagen heb ik getuige mogen zijn van droevige maar daar in tegen ook indrukwekkende gebeurtenissen. Gelukkig heeft zij een krachtige persoonlijkheid en ik hoop dat ze met haar twee kleine kinderen haar leven met de tijd weer kan oppakken.

Maar goed de opleiding. Het einde van het eerste jaar. Druk geweest, maar het resultaat mag er zijn. Ik heb het eerste jaar gehaald, en ook nog eens alle vakken met een A (hoogste cijfer dat je kan halen hier). En om te vieren dat ik nog maar 2 jaar te gaan heb, ben ik gelijk na mijn laatste dag in de auto gestapt met 3 buitenlandse studenten (vriendinnen van Melly en Melly natuurlijk die tijdelijk in ons huis woont) om naar de Bay of Islands te gaan. Heerlijk rondgekeken in Pahia, Russell, de Treaty of Waitangi grounds en de Tana Mahuta in Waipoua Forest bewonderd. Marten zorgde voor de kids en ook hij had zijn uitje; vissen met de buurman onder Waiheke Island, dus dat was allemaal goed geregeld. Bovendien had de postbode ook nog eens een pakketje gebracht, opgestuurd door Til met koffie, drop etc dus veel te klagen in thuiskamp Auckland, hadden ze niet!

Maar gelukkig was het niet alleen maar leren. Her en der een paar uurtjes gesprokkeld om toch nog een paar dingen te doen. Met Melly rondtoeren om wat meer van Auckland te laten zien. Ze had zelfs nog nooit een waterval gezien dus natuurlijk naar Hanua Falls geweest. Uiteraard nog ‘fish and chips’op het strand eten aan Mareatai Beach en het dagje ‘kiwi’ was weer compleet.



Vuurwerk kennen ze wel in Nieuw Zeeland, maar niet met Oud en Nieuw. Waren we het eerste jaar dat we hier waren verrast waarom nu in oktober, maar nu kopen we net zo goed vuurwerk voor ‘Guy Fox’ en gaan met een pakket onder de arm richting het strand. Over het algemeen de ‘place to be’ om met elkaar vuurwerk af te steken en te bekijken natuurlijk. Samen met de families Smith en Horn, en de timtam koekjes (niet geheel onbelangrijk) de regen getrotseerd en de mannen een geweldige avond bezorgd. Wat waren ze dolenthousiast!


Vuurwerk op Eastern Beach








Op pad met Paul en Antoinette en de ouders van Antoinette. 'Hot chips' eten op het strand, een poging tot rugby en ook nog eens oliebollen op de farmersmarket van de Nederlandse bakker. Tja..


Koen heeft samen met zijn klas meegedaan om het wereldrecord 'bekers opstapelen' te verbeteren. En gelukt!


Samen met Chris en Carol dit weekend maar weer eens verder gereden. Op naar Hahei in de Coromandel. We waren daar nog nooit geweest, dus het werd eens tijd. De jongend hadden we van te voren niks verteld, dus die waren erg verrast toen we ze halverwege de ochtend uit de klas haalden. Ja, dat is toch erg prettig. Wil je hier weg met de kinderen, dan kan dat gewoon. Alles voor de ‘experience’!
En het is toch een mooi stukje Nieuw Zeeland. De stranden, het blauwe water, de (kauri)bossen, en dan ook nog eens het mooie weer. Erg prettig! Vrijdag rustig naar Hahei gereden. Gepicknickt bij Kawakawa Bay, eens even weer rondgelopen op het strand bij Miranda om daarna op het strand van Hahei te zitten. En ja ook hier is het soms net een klein wereldje en kwamen we dus familie Horn met aanhang weer tegen toen we op weg waren naar het huisje. Gezellig.

Vrijdag: strand Hahei.

Zaterdag zijn we naar het ‘Narniastrand’ gelopen. Narniastrand? Ja door de boys zo genoemd. Met name in het begin van Narnia deel 2, zie je een prachtig wit strand met een grote witte rots. Dat is dus dat strand bij Cathedral Cove. Je moet er even voor lopen, maar dan heb je dan ook wat zeg maar. Maar ook die wandeling is niet zo verkeerd. Prachtige vergezichten en pijlstaartroggen ‘spotten’ maakt het een en ander wel aangenaam.
’s Middags samen met Paul en Antoinette op het strand geweest. Zwemmend, rugby spelend, dammen bouwend, zandkastelen makend de dag door gekomen.






'Narniastrand'










Strand Hahei again

Zondag naar de Hot Water Beach geweest. Wat is dat eigenlijk toch apart. Op een klein stukje strand, kan je 2 uur voor laag water tot twee uur na laag water terecht om je eigen ‘hot water pool’ te graven. Eigenlijk klinkt het heel simpel. Maar enige vorm van techniek komt er wel bij kijken. Het water, maar liefst 65 graden, komt op bepaalde plekken naar boven. Dus dat houdt in dat je niet overal zomaar kan gaan graven. Ook moet je ook nog eens rekening houden dat er zeewater bij in moet komen, want natuurlijk is 65 graden te warm! Maar uiteindelijk plekje gevonden, en het was een leuke belevenis om zo op het strand te zitten.
’s Middags weer naar huis, met nog een omweg, om hoe kan dat ook bijna, nog rond te lopen op een ander strand. Een prachtig weekend, heerlijk genoten.


Hot water beach. Graven maar!