Kerst en visite (ook Marry!)

De laatste dagen naar het nieuwe jaar. Probeer het een en ander rond te krijgen voor de studie terwijl de kinderen van allerlei dingen te doen hebben op school, bij vrienden enzovoort. Het is dat ik dankzij de zomerschool, de werklast voor het volgend schooljaar wat kan verminderen, maar het is niet echt mijn favoriete manier van studeren. De ene assignment is nog niet geschreven en de volgende moet al weer ingeleverd worden. Zonder dat ik eigenlijk tevreden ben over het resultaat. Tussendoor ook nog eens die pharmacology testen. Ben blij dat Marten me af en toe helpt. Wat ik (weer) niet weet, weet hij vaak en vice versa. Moet hem toch proberen mee te sprokkelen in de examenzaal eind januari.
Nog even doorzetten. Ik weet het wel, maar die visite is zo gezellig, het weer is best wel lekker en die ene boek moet toch nou ook wel eens uit. Tja…

Met de kerstdagen hebben we ons geweldig vermaakt. Zag het de eerste kerstdag naar uit dat Marten vrij zou zijn voor het eerst sinds, weet ik hoeveel jaren, liep dit op het allerlaatste moment toch nog spaak. Maar de jongens en ik vermaken ons wel. Gezellig met elkaar de tafel gedekt en van alles en nog wat gegeten. Even later met de buurkinderen spelen. De cadeaus die Kerstman hen heeft gebracht moeten natuurlijk bewonderd worden. Marten komt ’s middags op tijd thuis. Het is eens een keer rustig in het ziekenhuis. Onze buren roepen ons of we ‘overkomen’ om wat te komen drinken. Met een fles wijn lopen we die kant op om zo’n 4 uur later weer naar huis te gaan. Jongens moe, maar willen graag nog de film home alone kijken. De geplande kerstdiner, bij de buren met kalkoen en het oer-hollandse steengrillen hier (ja, echt kennen ze niet hier) gaat voor het gemak gewoon even niet door. Marcaroni met saus en kaas. Makkelijk en snel.

Om 8.15 staan de buurkids weer aan de voordeur. Gespeeld moet er worden. En terwijl de jongens wat heen en weer springen, rennen, fietsen enz scharrel ik wat door het huis en sla zowaar weer eens een studieboek open. Straks Berry en Arnica met de kinderen op visite. Ze zijn op oriëntatiereis in Nieuw Zeeland. Dat steengrill idee van gisteren schuiven we gewoon door naar vandaag. Maar opeens telefoon. Het is Marry! Wat een superleuke verrassing. Een uurtje later staat ze samen met Jochem op de stoep. Ik vond het echt geweldig om ze hier te zien. Maar ook zo onwerkelijk. Marry en Jochem hier zomaar bij ons in de keuken. Wat eigenlijk verschrikkelijk apart…
En als dan alle visite weg is, gaan wij weer eens naar de buren. Boxing day vieren met nog wat vrienden van hun en natuurlijk andere buren van ons.

Was de bedoeling dat Jochem een foto zou maken van ons. Laten we het er op houden dat het een bewegende foto is geworden!

En als dan al dat ‘gevier’ weer voorbij is, zitten we gewoon de volgende dag weer lekker op het strand. Boek mee, de zelfgebakken scones en de scheppen zodat de kinderen zich lekker kunnen vermaken op het strand. Moet zeggen dat we absoluut niet kunnen wennen aan kerst in de zomer, maar als kerst in de zomer gelijk staat aan heerlijk buiten zitten met deze en gene, is het toch zo slecht nog niet!