Vandaag is officieel de herfst begonnen. En dat het herfst is, zullen we weten ook! Met bakken komt de regen momenteel naar beneden en het stormt ook nog eens. Volgens Civil Defence zijn we er met z’n allen beter af als we gewoon thuis blijven. Maar ook zonder die waarschuwing hadden we dat al wel kunnen bedenken.
Als enige staat vandaag dan ook op het programma een tripje naar de rugby club. Zomer voorbij en dus start het rugby seizoen weer. Dit jaar gaan Koen en ook Niek rugby spelen. Zo meteen moet er weer gewogen worden (ja, indeling gaat volgens gewicht en leeftijd) en teams worden samen gesteld. En als ook rugby weer is gestart, zitten we er weer helemaal lekker in: Scouting op maandag, dinsdag zwemlessen, woensdag judo (en rugby?), donderdag Chinees en gitaarles en op zaterdag rugby en tussendoor natuurlijk werken (Marten) en uni (Mirjam). Nou ja. Laten we het zo stellen, we blijven lekker bezig.

Wie vooral al direct lekker bezig is geweest zo aan het begin van het jaar is onze Toon! Hij heeft gisteren al zijn eerste principal’s award van dit jaar binnen, omdat hij een ‘keen reader’ is. Helemaal goed en dus stond hij trots gisteren op het podium met zijn award in de hand tijdens de assembly.
Gisteren toen we daar op school waren, beseften Marten en ik dat het nog maar een paar weken is en Niek daar ook rondloopt. Wat zou hij het heerlijk vinden. Hij begint zich echt te vervelen thuis. Hangt wat rond als hij terug komt van kindy, maar ook kindy zelf vindt hij niet meer zo interessant. Nu mag hij iedere dinsdag naar ‘smart start’ en heeft hij dus al enig idee hoe het op school moet zijn. Hij kan dus niet wachten en vraagt ons iedere dag weer of hij nu echt niet naar de grote school mag. Nog een paar weken wachten…

Hieronder weer een stapel foto’s. Onderschrift geeft hopelijk weer wat uitleg.

Tja dat krijg je als je de huissleutel vergeet... inbreken!!

Niek zijn eerste schooldag (smart start) Opgehaald bij het kantoor en in plaat van afscheid nemen van pa en ma, wist hij niet hoe snel hij naar juf moest (Mrs Hughes) en was zefs een beetje geiriteerd dat de rest niet zo snel was. Volgens zijn juf is Niek erg, maar leuk, aanwezig in de klas. Daar krijgen ze vast meer mee te stellen dan met die andere twee samen....

Hieronder: Toon krijgt zijn Principal's award uitgereikt en Koen ontvangt zijn liberian speldje (monitor in bibliotheek).

En deze foto's zijn gemaakt op Tiritiri Mitangi. Een prachtig eiland bij Auckland. Het is een vogeleiland en zeer zeldzame vogels en dieren zijn daar te vinden. Ze proberen zoveel mogelijk de natuur zijn gang te laten gaan, maar om de hoeveelheid zeldzame vogels wordt het wel gecontroleerd op ziektes, ratten en mogen er geen honden en katten komen.

Samen met Til een geweldige dag daar gehad. Zeker een idee om terug te komen. Maar misschien dan daaraan vastgekoppeld een overnachting. Dan is het mogelijk om de pinguins met schemer op het land aan te zien komen en de kiwi's te spotten 's nachts. En ook nog de Takahe's (zijn er nog 250 van in de wereld, cq hier in NZ) te tellen. En wat dacht je van snorkelen in het zeer heldere water daar? Moet toch super zijn!

Voor de zeilers onderons: op weg naar dit eiland, kwamen we langs het parcours van Louis Vuton zeilwedstrijden. Overigens gewonnen door Team Nieuw Zeeland.

Een jonge parakeet en links een 'robin'. Leuk vogeltje. Je kunt hem lokken door met je voet wat aarde weg te laten. Hij vliegt dan direct naar je toe om te kijken of er nog wat eetbaars te voorschijnis gekomen.

De takahe. Gregg is een beetje te tam geworden en dus loopt hij rond om hier en daar wat te kunnen mee snaaien. Dus tassen dicht! Stiekum nog even geaaid. Kon de verleiding niet weerstaan.

Een kleine pinguin in een nestkastje en de Kokahe in de boom (ook zeer zeldzaam)

Oma werd weggebracht naar het vliegveld. En voor de laatste keer zwaaien.