Vervolg na Mt Ruapehu

Na alles weer te hebben ingepakt in de auto gestapt en op naar ohakune als ik het goed schrijf. Het was frisjes en het miezerde, maar toch moest er natuurlijk geshopt worden. Toen dit eindelijk gedaan was vol goede moed op weg naar het national trout center. Hier aangekomen was het weer opgeklaard en lekker warm. In het center wordt er voor gezorgd, dat er altijd een gezonde hoeveelheid trout is dat kan worden uitgezet als er om een of andere reden, als vulkaanuitbarstingen, geen trout meer over is. Een leuke wandeling waarbij je langs de Tongariro rivier komt en ondertussen allerlei bakken met forellen/trout tegenkomt. Ook nog de visjes gevoerd met kattebrokjes volgens mij. Geen wonder dat een kat ze dan lekker vindt denk ik dan. Na 2 uurtjes zijn we toch maar vertrokken, omdat we nog door moesten naar Rotorua onze eindbestemming van deze dag.

Onze weg voerde ons langs Lake Taupo, waar we hebben gelunchd. Terwijl de jongens aan het puimsteen gooien waren zat ik zei de gek weer broodjes te smeren. Maar eerlijk is eerlijk je wordt er handig in na 4 vakanties met zijn allen op stap te zijn geweest. Hierna door naar Taupo zelf waar ze een bungeejump centrum hebben, waar we eens even moesten kijken hoe dit er aan toeging. Er was geen ruk te doen allemaal kijkers, maar geen jumpers. Nou ja eentje dan; zag er behoorlijk spectaculair uit, niemand van ons select gezelschap had er oren naar om zelf te gaan springen (ik mag niet ik ben kostwinnaar dus geen risico’s volgens de vrouw). Via de Huka falls en de touristische of snelste route naar Rotorua.
Hier aan gekomen eerst naar de supermarkt. Na hier zoals alle voorgaande keren dat we een supermarkt bezochten wat besluiteloos te hebben rond gelopen uiteindelijk toch kunnen besluiten wat te eten die avond. Dit brengt mij op het idee; eindelijk na 4 vakanties, dat er naast een reisplan de volgende keer ook een menu plan voor iedere dag dat we weg zijn. Scheelt veel tijd enzo. Vooral enzo.

Daarna op naar het huis the tree house met een oprit, met een stijgingspercentage van net geen 90 graden. Met mirjam aan het roer van onze luxe gifgroene tourbus, na langs blauwe meren, gele meren en allerhande andere kleuren te zijn gereden waren we er. Klein aanloopje gas geven en met hangen en wurgen naar boven vooral het laatste metertje ging langzamer dan stapvoets, maar we hebben het gehaald. Het was de moeite waard het uitzicht was fantastisch en het huis erg mooi alleen wel heel veel trappen.

Ook hier ’s avonds weer gekaart om punten en we zouden op tijd stoppen. Treja wou op tijd naar bed, maar gegrepen door het spel werd het toch weer laat.
De volgende dag dankzij de kids weer vroeg op, en dat is maar goed ook want we gingen naar een thermal park, met een geisser. Deze spoot elke ochtend om 10.15 nadat een ranger er wat blokken zeep in had gegooid. U denkt nu deja vu en dat klopt op onze eerste trip door NZ zijn we hier ook geweest (jan. 2007).
Hier rustig even rondgelopen en ons vergaapt aan rokende putten en chemisch gekleurde watervlakten. Uiteraard kon daarna het uiterst noodzakkelijke souvenirshop kijken niet overgeslagen worden.

Op de weg terug via de marai in Rotorua, waar ook een kerk staat met veel maori houtsnijkunst. De dames hebben zich aardig vermaakt, de mannen zijn snel afgehaakt en richting de speeltuin gelopen. Daar werden we weer opgepikt en toen met een omweggetje weer terug naar the tree house. Hier aangekomen is iedereen uitgestapt, behalve oma en ik zei de gek om met een noodvaart de oprit weer omhoog te racen. Het scheelde wel dat we het gewicht wat omlaag hadden gebracht ten opzichte van de eerste keer (zware tassen he).
Eten, de jongens op bed en kaarten maar weer. Ja echt verslaafd, daarbij de nodige zakken chips op gepeuzeld en een glas wijn, dus de kilo's vlogen er weer aan.


Tongariro river, National trout centre

Voeren!

Laket Taupo

Bungee jumpen Taupo

Uitzicht huis Lake Tarewera

Koffie met muffins! (= standaard 'morning tea"

Thermal park

Net een echte japanner Treja!

De stad Rotorua

Goed kijken, dan zie je 'ons huis'tussen de bomen

Klein detailtje: op de achtergrond Mt Tarawera. Een vulkaan die ruim 150 jaren geleden is uitgebarsten. Het heeft niet alleen menig mensenlevens geeist, maar ook nog een van de 'wereldwonderen' werd vernietigd.