Ook dit jaar weer de nodige visite. Het blijft toch apart. Over het algemeen komen met name de Nederlanders op de verjaardag zelf. Blijkbaar wordt het door ons wat belangrijker geacht om dit heugelijke feit met elkaar te delen vergeleken met de buitenlanders, ongeacht welke pluimage dan ook. Maar goed, een voordeel is natuurlijk wel dat we rustig in het Nederlands kunnen praten. Niet dat dat altijd zo verschrikkelijk belangrijk is, maar lekker blijft het wel.
Maar het was de laatste keer, tenminste je weet maar nooit, dat Antoinette er bij was. Paul en Antoinette met kids zijn namelijk weer terug gegaan naar Nederland. Erg jammer wij allen missen ze nog steeds! Dit jaar (2011) staan ze dus zeker op onze ‘zeker te bezoeken’ lijst. Als dat natuurlijk ook wederzijds is J
Weer een week of 3 naar de universiteit geweest. In zeer korte tijd diverse wetgeving en medicijnenleer er door heen gejaagd. Interessant en lastig tegelijk. Het moest ook op een versnelde tempo, want na de afsluitende examen moet er natuurlijk weer stage gelopen worden. Drie maanden 24/7 ben ik on call samen met de verloskundige waar mee ik al veel vaker heb stage gelopen. Simon (ja een man) en ik kunnen het erg goed met elkaar vinden en ja ik leer ook nog heel erg veel van hem. Een goede combinatie dus. Maar omdat ik zoveel on call moet zijn, is het oppastechnisch erg lastig om de boek rond te krijgen. En dus, het is net of zo niet weggeweest is, staat moeders weer op de stoep. Ze blijft 4,5 maanden wat natuurlijk een uitkomst was.
Een mooie bijkomstigheid voor Toon natuurlijk is dat het na 4 jaar eindelijk ook oma weer op zijn verjaardag heeft!
Jarig! 38 jaar maar liefst. Daarom natuurlijk een smiley verdiend!
Afscheid nemen van Antoinette, Paul, Jasper en Jesse.
En daar is ze weer!
Schoolreisje Toon naar Botanical Gardens
En we rugby-en nog steeds door.
Toon is jarig! Maar liefst 9 alweer. De tijd gaat snel!
Samen met Erik, Niek en Evi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten