Marten, Mirjam, Koen, Toon en Niek: Oktober

En dan zomaar in een keer is het voorbij… nou ja voorbij. Nog net niet helemaal, maar de stage zit er op. De afgelopen drie maanden ben ik on call geweest 24/7. Veel gezien, geleerd, gewerkt en gelukkig ook gelachen. Na twee jaren voornamelijk stage te hebben gelopen met dezelfde verloskundigen, zijn we toch wel redelijk op elkaar ingesteld. Maar zoals men zegt aan alles komt een einde en zo ook aan het stage lopen!

Maar voordat ik mezelf dan ook echt verloskundige mag noemen, moet er nog wel het een en ander gebeuren. Presentaties, portfolio’s en de daar aan gerelateerde gesprekken en dan ook nog eens een staatsexamen maken.
180 multiple choice vragen over de lesstof van de afgelopen drie jaar. Ben nooit geen fan geweest van meerkeuze vragen, en zeker in het Engels niet. Zelfs al heb ik hier de afgelopen drie jaar gestudeerd. Maar goed eerst hoef ik me daar nog niet erg druk over maken.

Gelukkig begint het weer al steeds beter te worden en dus is het regelmatig weer genieten op het strand. Uiteraard gaan we weer even naar onze bijna vast uitvalsbasis Whangamata in de Coromandel, maken we een trip naar Orere Point waar de kinderen zo stoer zijn om zelfs te gaan zwemmen. Uiteraard wordt Mareatai niet overgeslagen en zijn we regelmatig op het ‘privé strandje’ te vinden. Het blijft toch lekker.

Maar een weekend hebben we daar absoluut geen tijd voor. Alles moet wijken voor Halloween! Samen met onze buurman verrijst op onze oprit een ‘griezeltunnel’ compleet met afgehakte handen, doodshoofden, spoken, spinnenwebben. Natuurlijk moet er gekleed worden in stijl en dus hebben we een paar dagen lang twee vampieren en een wandelend skelet in huis.